Bir şiir yazacağım bir gün bütün kadınlara,
Tüm kahramanlıklarını anlatacak,
Bir şarkı olacak, dilden dile söylenecek.
Anlamı geçmişten günümüze tüm kadınların hakkını verecek.
Emeği, direnişi, kayıbı, yaratıcılığı, kendinden kopuşu, tüm karanlığımızı ve tüm aydınlığımızı anlatacak.
Bir şiir yazıcam bugün, Atam,
Dünyadaki herşey kadının eseridir dendiğinde;
Tüm güzel şeyler gelirken aklımıza dünyada ki tüm dehşet dolacak avuçlarımıza, ve alkışlayamayacağız.
Binlerce yıllık aşağılanmayla büyümüş bir kadınım ben,
Her hareketim bilinen, kimsenin konuşmadığı o şeye denk gelmiş hep,
Nerelerimi nerelere saklayacağımı bilememişim ben,
Ayda bir hafta hasta sanmışım kendimi
Çok uzun süre hiç kadın olmak istememişim,
İstemeden kendimin düşmanı olmuş
Kadını sevememişim
Kabul etmemem gereken şeyleri kabul edivermişim
Aklamamam gereken şeyleri aklayı vermişim
Herşeyin suçlusunu kadın ilan edivermişim
Önce ben kendimden vazgeçmişim
Şimdi küllerden doğma vakti
Sen bir anka kuşusun
Kaç kere doğdun küllerinden bir bak
Şimdi ilk kez ve yalnız ve sadece
Kendin için doğma vakti
Kendini sevme ve barışma vakti
Kabul etme ve fark etme vakti
Dünyadaki herşey senin eserinse
Öyle güzel ol ki
Güzelleşsin dünya seninle
Sen önce kendin için varsın
Kendin için var olmadığında istesen de başkası için
Zaten var olamazsın
Bunu tek başımıza yapmayacağız
Ellerimizden tutacağız birbirimizin
Hiç kıskanmayacağız artık
Korkacağız evet
Korkudan ödümüz patlayacak ama
Korkuda kalmayacağız
Üzüleceğiz, gözlerimizden yaşlar akacak ve
Üzüntüde kalmayacağız
Sevmeyi öğrenmek zor olacak kendimizi ve
Başaracağız
Yükseleceğiz
Neşeleneceğiz
Yüzümüze gerçek bir gülümseme gelip oturacak
Ekmeğimizi kazanacağız
Kendimizi
Erkeğimizi
Fikirlerimizi
Hayallerimizi
Ve tüm çocukları cok seveceğiz.