Baba ve anne olmak cinsiyetten ayrı bir durumdur. Bu nedenle ben bu babalar gününü kahraman baba kadınlara armağan ediyorum.

***Çocuğunun babasını rahmetin ve sevginin kaynağına uğurlamış olan,

***Çocuğunun biyolojik babası işler karışınca gitmeyi tercih etmiş olan,

***Çocuğunun biyolojik babasından ayrı bir dünya kurma tercihini (her şeye rağmen; ne de olsa çoğunun babası, kadın başına ne yapacaksın, el alalem ne der, erkektir yapar kör kuyularına rağmen, ) yaşayabilmiş olan,

***Çocuğunun babası yıllarca sadece biyolojik baba olma statüsünde kalmış olmasına rağmen, kendi ve yavrusuyla ayrı bir dünya kurma şansı olamamış olan,

***Biyolojik annesi olmasa da, bir yavrunun hem annesi hem babası olmuş olan.

Sen güzel kadın, bir elinde alışveriş poşetleri ve çantan bir elinde yavrunla, her biri agirlasirken her adımda, ayakların bir devin ayakları gibiydi, her an büyüyor devleşiyordu. Tüm bunlar olurken 3 adım sonra bir kaldırım kenarında poşetler, sen ve uyuyan bebeğin kucağında, otururken gözünden düşen yaşlar, bir kahraman olduğunu değiştirmiyordu, tüm kırılganlığınla gücün tam kendisi oluyordun. Sana ağlamanın zayıflık olduğunu söylediler. Büyürken duyduğumuz tüm yanılsamalar gibi o da gerçek değildi.

Hastane koridorlarında tek başına koşuştururken, çocuğunun yanından bir an bile ayrılmamak için nasıl oluyorsa, acıkmıyor, susamıyor hatta tuvaletin bile gelmiyordu, yoksa öyle mi sanıyorlardı gerçekten. Hemşireler ve doktorların işleri olduğu için çocuğu 10 saniyeliğine birine bırakmanın endişesi yüreğinde, yüzleri ve hareketleri tariyordun bin yılların tüm kadınsal bilgeliği ile. Ve yerleri silen kadına, tüm korkun endişen ve bilgeliğinle, yavrunu emanet bırakıp koşa koşa gidip geliyordun.

Parkta babasına sarılan çocuğu gördüğünde yavrun, sana baktı dudağı aşağıdaydı belki. Tüm dünya durmuş, herşey ağır çekime alınmış gibi, çoc buuk şen kahkahlar atarken adamın yüzündeki gülümseme gittikçe büyüyordu, yavrun sana bakıyordu, aklına bir anda günde en az 3 kere hadi anne baba ol dediğinde sesini kalinlastirip sağ elinin işaret parmağıyla kendine bıyık yapıp en guzel gülümsemeyle baba olduğun oyunlar geldi ve sen yavruna dönüp en kalın sesinle kolların iki yanda, gözlerinde buğulu bir gulumsemeyle gel babasının bir tanesi deyip bekledin ve o koşarak gelip sana baba diye sarıldı, sen yine en kalın sesinle aslan oğlum dedin belki yada akıllı prensesim.

Özellikle de sen şahane kadın, kimseye söylemeyin deyip bana not'da 'kızımı da alıp evi terk ettim, çünkü kızım babasının tecavüzüne mağruz kaldı diyen. O utanç da mı sana kalmıştı! 5 yaşında kız da kuyruk sallamış olamazdı ya, yoksa el alem olarak öylemi sanıyorduk ta sen ancak yüzün soluk, başın önde gizlice bir not kağıdına yazmak zorunda kalıyordun ve söylemiyordun yüksek sesle.

Şimdi buna gerek var diyenler olacak okuyanlar arasında evet güzel insan, çocuğuna babalık etmenin anneye yardım etmek olmadığını bilen, okuyan, araştıran söylemek yerine olan, şahane babalar var, böyle olmak için deneyen babalar var, bilebildiği kadar yapanlar var, ama bu da var güzel insan keşke olmasa.

Ve sen şahane adam harika bir baba olduysan eğer, emeğin ne demek olduğunu sen de bileceğin için bu yazıda kalben yanımda olduğunu biliyorum.

Artık konuşulmayanları konusacağız, kadın erkek el ele, başaracağız.

Sevgilerimle.