Herkes için sevginin tanımı farklıdır. Bazıları için fedakarlık, bazıları için sadakat, bazıları için ise sadece birlikte bir anı paylaşabilmektir ama unutulmamalıdır ki sevgi sadece kişiye karşı beslenen bir duygu değildir. Sevgi dünyayı güzelleştirir, kötülükleri bir an olsun siler ya da görünmez kılar. Bir şeyleri sevmek insanı sakinleştirir, herhangi bir şeyi bile olsa. Bu yüzden aslında neyi sevdiğiniz çok önemli değildir, hangi boyutlarda sevdiğiniz önemlidir.
İnsanın sevmeye başlaması gereken ilk şey ; kendisidir. Bir insan kendisini sevmeden başka hiçbir şeyi sevemez. Önce kendi bedenini, ruhunu sevmeli ki insan sonra başka nesnelere, kişilere yönelebilsin. Yukarıda da söylediğim gibi neyi sevdiğimiz değil boyutu önemlidir. Kendimizi çok seversek bunun adı bencillik olur ve dünyadaki her şeyi kendimize faydası dokunduğu sürece sevmeye başlarız, faydası bitince sevgi de biter. Başka birini aşırı seversek bunun adı kölelik olur ve asla kendi kimliğimizi hatırlamadan ömrümüz son bulur. Eğer bir de olur da bir nesneyi gereğinden fazla seversek bunun adı da bağımlılık olur. En kötüsü de budur aslında. Sigaraya , tatlıya , çikolataya olan bağımlılıkları getirin gözünüzün önüne. Nasıl büyük bir çaresizlik değil mi ? Halbuki hiçbir şey böyle olmak zorunda değil. Hiçbir nesne, besin bağımlılığı hak etmez. Hiçbir besini sonsuz sevmemeli ya da sonsuz nefret etmemeliyiz. Her sevginin bir limiti olmalıdır.
Hayatımız boyunca birçok şeyi severiz. Gözlerimizi açar açmaz annemizi severiz sonra babamız belirir onu severiz , bir bakmışsınız aslında kardeşiniz varmış onu seversiniz, karşınıza harika biri çıkar onu seversiniz, aile büyüklerinizi severseniz, annenizin sizin için ürettiği sütü seversiniz, yediklerinizi seversiniz, içtiğiniz suyu seversiniz… Bazen aç kalırsınız (Dünya'nın %11'i gerçek bir açlıkla mücadele ediyor) ama bir şeyleri sevmek size iyi gelir. Bir kap çorba, bir tas yemek yeter de artar bazen. Yeter ki sevdiklerinizin yanınızda olsun ve sağlıklı olsun, gerisi teferruat aslında ; bunu öğrenmeliyiz öncelikle.
Siz siz olun hayatınızı sevmekten, birlikte olduklarınızı sevmekten, güzel besinleri sevmekten, suyu sevmekten asla vazgeçmeyin. İnsanın ömrünü sevdikleri oluşturur, neyi sevdiğinize çok dikkat edin.
Ve bazen farkına varın ; sevginin gerçekten karın doyurduğunun farkına varın. Bazen besinlere ihtiyaç yoktur.
Sevgi ve sağlıkla kalın sevgili okur.