Saygı değer okuyucularım.
Hatırladığım kadarı ile çocukluğumda büyüklerimden “ boş ver, hoş gör “ sözünü işitirdim.
Sonradan bunun ne kadar önemli; sevgi ve şefkat dolu bir söz olduğunu anladım. Ama bir o kadar da
hassas bir yönü olduğunu gördüm.
Allah’ımızın ve Peygamberimizin emirlerinden olan bu durum, insanın insanca kalmasını,
yaratılışına yani fıtratına uygun kalıp, bozulmamasını amaçlamaktadır.
Bu sebeple insanlık tarihi boyunca başta peygamberlerimiz olmak üzere aklı başındaki diğer
insanların, anne-baba ve aile büyüklerinin hoşgörülü davrandıkları görülür. Hoşgörülü davranılan kişi
ya da evladın da bunu bilip ona göre davrandığı biliniyor.
Peki, neye hoşgörülü davranılır? Neye görmemezlikten gelinir?
Tabi ki ahlaki kurallara uymayan davranış, kişiye veya topluma zarar veren hal.
Böyle zararlı yaşantısı olan insanlar öyle bencilleştiler ki. Hoşgörü ve karışmamayı anlamak
şöyle dursun, artık bu kelimeler kullanılmaz oldu.
Bunun yerine; “ beni anlamıyorlar, beni desteklemiyorlar…” gibi hata da ısrar etmeye devam
ediyorlar. Anne- babalar, aile bireyleri, eğitimciler ve ahlaklı insanlar bu durumdan rahatsız oluyorlar.
Onların haklarını bu insanlar gasp ediyorlar. Ama onlar bunu düşünemeyecek kadar haktan ve
hakikatten uzaklaşmışlar.
Artık her şey hoş görülür oldu. Ses çıkarılmaz oldu. Öyle ki; biz böyle mi olmalıydık dedirtiyor.
Ve böyle ölçüsüz davranan insanlar yüzünden; “ bunlar nasıl Türk, bunlar nasıl Müslüman “
dedirtiyorlar. Ama onlar, kendilerinin modern, çağdaş, hür olduklarını ifade ederek, bütün dünyanı
böyle olduğunu, bunun “Avrupai bir yaşayış ve hoş bir durum” olduğunu ileri sürüyorlar.
Kimin elinin kimin cebinde olduğu, aldatma ve kayırmacılıkla hakların ayaklar altına alındığı,
kutsal olan aile birliğinin dağılmaya yüz tuttuğu, şiddet ve tacizlerin çoğaldığı, daha pek çok hakkın
açıkgözlülük, şıklık ve imaj anlayışı ile yok edildiği kimin umurunda?
Devletin ve milletin geleceği, kişilerin daha fazla ezilmemesi adına artık hoşgörü ve sevgiye kulak
açılmalı. İnat edilmemeli. Ne deniyor denmeli.
Zira Allah’ımız insanın kendisini yazık etmemesini arzuluyor.
Kur’an-ı Kerim ( Tevbe suresi:67, İsra suresi:11)
Sağlıcakla kalın.
